Een laatste dag in Jodhpur. Sta om 10.00 uur beneden bij de receptie. Betaal er de 1200 INR per nacht zoals is afgesproken met de beheerder en wandel naar het 50 meter verderop gelegen Jhankar restaurant. Wil er iets eten en meteen afscheid nemen van Dalpak waar ik dagelijks een praatje mee maak. Weet nu ook de naam van zijn dochter. Sinds afgelopen weekend weet hij dat het meisje Manita heet. Een naam die “geld” betekent en wat hem wel goed uitkomt, zo zegt hij schaterlachend. Dalpak kan namelijk wel wat geld gebruiken. Werkt al zoveel jaren in dit restaurant en dat begint hem langzaam op te breken. Alleen omdat hij geen andere mogelijkheid weet om inkomsten te genereren. Nou, wie weet gaat zijn dochtertje hem in dat opzicht veel geluk brengen. Ik zal het misschien nooit weten. Geef een laatste zwaai wanneer ik me nog een keer omdraai bij de openstaande deuren en vervolg mijn weg. Continue Reading

Op deze zondag en laatste volle dag in Goa zal ik Danny en David gezelschap houden tijdens de wedstrijd Manchester City tegen Liverpool die in de Cape Town bar in Bagga op tv-schermen te zien zal zijn. Beiden zeer begaan met voetbal en vandaag sluit ik me daar graag bij aan. Als voorbereiding eerst voor een echt Engelse maaltijd die wordt geserveerd in een restaurant in Arpora, een klein dorpje tussen Anjuna en Bagga, waar een Engels stel de boel draaiende houd. Gebraden rosbief met gebakken aardappelen, groenten en een Yorkshire Pudding. Een soort luchtige cake van bladerdeeg. Dit alles overgoten met een heerlijke bruine jus. In het restaurant zitten voornamelijk oudere Engelse toeristen die in het luxe hotel even verderop verblijven. Op vrijwel iedere tafel staat hetzelfde gerecht en was ook de reden dat Danny ruimschoots van te voren moest reserveren. Continue Reading

Mijn laatste week in Goa is begonnen. Het lijkt of de tijd hier steeds sneller verstrijkt nu alles meer in rust is. Niet meer het gevoel heb om allerlei dingen te moeten ondernemen maar gewoon de dag te nemen zoals hij is. Vanaf vandaag zal een kennis van Danny ons komen vergezellen. Iemand die hij in een Engelse pub heeft ontmoet en die toevallig ook naar Goa zou komen voor een paar weken. Danny heeft een kamer voor hem bij het Florinda guesthouse geboekt zodat hij voor de eerste dagen een onderkomen heeft. Eigenlijk precies op het goede moment want ondanks dat het goed vertoeven is met Danny, hele dagen samen optrekken gaat op den duur ook tegenstaan. Nieuwe gesprekstof is daarom zeer welkom. Zijn naam is David, een 56-jarige melkboer uit Londen die veertien jaar geleden gescheiden is van zijn Indiase vrouw. Continue Reading

De laatste dag van het oude jaar nadert zijn einde en lijkt het alsof de kuststreken een laatste toevluchtsoord zijn. Wegen raken overvol door de vele Indiërs die deze avond ook in Goa willen beleven. Nadat we de dag in Morjim hebben doorgebracht komen we op de weg terug naar Anjuna in lange files terecht. De overmacht aan auto’s, motoren en scooters blokkeren vrijwel alle kruispunten. Het gaat zoals overal in India. Rijd iedereen voorzichtig op de kruising af in afwachting wat de overige voertuigen doen en wringt zich dan een baan naar de gewenste richting. Er zijn wel verkeersagenten maar staan deze eigenlijk meer in de weg dan dat ze een functie hebben. Continue Reading

Nu de productie in Jodhpur is opgestart kan ik me opmaken voor een laatste dag in Jaipur. Ik wilde nog enkele dingen afronden maar het is zaterdag en vrijwel alles is gesloten. Ook al wonen er slechts een beperkt aantal christenen in India, tijdens kerst en oud en nieuw ligt heel India plat. Gaan scholen tot begin januari dicht en zijn overheidsinstaties zoals banken ook tweede kerstdag gesloten. Eigenlijk zoals iedere feestdag door het hele land wordt gevierd. Als teken van verbroedering tussen de diverse religies die het land rijk is. Er zit dus niets anders op dan deze dag ontspannen door de brengen, als begin van een aantal weken vakantie in Goa. Continue Reading

Met grotere regelmaat zal ik richting India vliegen om daar de activiteiten van The Soul of India te ondersteunen. Het zakelijk verkeer neemt positieve vormen aan en aan mij de taak om alles in goede banen te leiden. Geen verkeerde bezigheid en een welkome afwisseling met de dagelijkse bezigheden in Nederland. Het is zaterdagavond en op de luchthaven Schiphol drink ik nog een biertje met Rob Wagenaar, een dorpsgenoot, die samen met een goede kennis onderweg is naar Abu Dhabi om daar voor een paar weken te gaan sleutelen aan auto’s van raceteam Bas Koeten uit Westwoud. Toevallig zit ik in hetzelfde vliegtuig vanwege een korte tussenstop in Abu Dhabi op weg naar Jaipur. Continue Reading

Nog voor mijn alarm gaat ben ik wakker. Sliep toch enigszins onrustig om me maar niet te verslapen, terwijl dat eigenlijk nooit gebeurd. Had beneden bij de receptie nog gevraagd mij om 5.00 uur wakker te bellen maar even later beneden gekomen ligt de man nog heerlijk te slapen op de grote bank tegenover de balie. Ik laat hem met rust en verdwijn lachend in alle rust het hotel. Het is uitgestorven op straat. Ik ben bewust op tijd aan de wandel gegaan omdat ik geen riksja’s verwacht op dit tijdstip waarmee ik de paar kilometer naar het station kan overbruggen. Zeker niet net na Diwali. En ik vind het prima. De frisse ochtendlucht doet me goed en eigenlijk geniet ik er van, al wordt de rust al snel verstoord. Continue Reading

Opnieuw een trip naar het inmiddels vertrouwde India. Geen onbekende paden zullen worden bewandeld en dus verwacht ik geen spectaculaire gebeurtenissen de komende weken. Het maakt het deze reis wel een stuk gemakkelijker doordat ik heel ontspannen mijn weg kan vinden in de heksenketel die het hier kan zijn. Op de vlucht naar Abu Dhabi zit ik naast een man die voor zaken in Europa was. Afkomstig uit het Thaise Bangkok reisde hij met zijn vrouw door Duitsland, België en Nederland om machines voor de levensmiddelenindustrie aan te prijzen aan landgenoten die op zijn verzoek ook naar Europa waren gekomen. Deze verkiezen de kwalitatief betere machines uit Europa boven het goedkopere aanbod uit China. En zijn agentschap heeft het er druk mee. Door het aangename klimaat in Thailand kan men vrijwel het hele jaar oogsten en draait de economie voor een groot deel op deze industrie. Al heeft dit alles ook een keerzijde. Continue Reading

Het is zondag vandaag. Word ontspannen wakker en voel een heerlijke rust over me. Heb me neergelegd bij het feit dat ik geen controle kan uitoefenen op zaken die niet binnen mijn macht liggen. Wil de laatste dagen zo efficient mogelijk benutten om alles zo goed mogelijk achter te laten. Op een paar kleine zaken na zijn alle problemen opgelost en kunnen de producten nu in stroomversnelling worden afgemaakt. Ik zal jammer genoeg slechts een klein deel volledig afgemaakt zien maar vertrouw erop dat de rest zonder problemen zal worden afgehandeld. Heb wel voor de zekerheid Sunil gevraagd om komende woensdagmorgen vanuit Jaipur naar te Jodhpur komen om zich volledig te laten informeren over de laatste stand van zaken. Ieder onderdeel in het proces volledig eigen te maken zodat hij nog kan bijsturen indien noodzakelijk. Continue Reading

Buiten is het 26 graden en de zomerse temperatuur geeft een prachtig pinksterweekend in het vooruitzicht. Zelf stap ik vandaag in het vliegtuig richting India en zal het moeten laten voor wat het is. Een trip van enkele weken staat op het programma. Een zakelijke reis om het productieproces te coördineren dat op dit moment in volle gang is. Er is de afgelopen maand dagelijks contact geweest om dit zo goed mogelijk te begeleiden maar wil zelf aanwezig zijn om de laatste fase in het proces goed af te ronden. Vertrek op tijd richting de luchthaven omdat ik gewaarschuwd ben voor de enorme wachttijden maar het valt reuze mee. Ben redelijk snel voorbij de nodige formaliteiten en kan me in alle rust voorbereiden op de vlucht richting Delhi. Continue Reading