Travel Stories

Nog enkele dagen te gaan voordat ik naar Nepal hoop te vertrekken. Hoop want er kan nog van alles misgaan de komende dagen. Met goede zin ga ik in de morgen op tijd naar het FRRO kantoor in R.K. Puram, niet ver verwijderd van het AIIMS metrostation op 30 minuten van de Main Bazar. Eenmaal binnengekomen vraag ik aan de heren achter de receptie of mijn dossier al is verzonden en of er nog nieuws te melden is. Ik moet voor de verandering even wachten. Na ruim 1,5 uur nog geen bericht. Blijf zelf rustig maar mijn bloed heeft een andere mening. Na veel zeuren krijg ik een kopie mee van het dossier waarmee ik naar het kantoor van Home Affairs kan gaan. Deze gaat om 12.00 dicht voor nieuwe inschrijvingen en dus wordt het racen. Continue Reading

Het is de laatste dagen rumoerig in Jodhpur. Niet vanwege ongeregeldheden maar doordat er meerdere festivals plaatsvinden in deze periode. Zoals de vastenperiode van 9 dagen die voor de vrouwen in India is ingegaan. Deze zich vandaag op en top uitgedost op straat begeven. In kleine groepjes begeleid door enkele muzikanten is het startsein gisteren gegeven. Vasten om de goden gunstig te stemmen omtrent de zorg voor de mannen en het gezin. De man die in India nog steeds een hogere status heeft als kostwinner. Daarnaast heeft ook iedere kaste nog zijn eigen feestje. Lijkende op een georganiseerde staking maar niets minder is dan een chaotisch klein volksfeestje. Continue Reading

Het is warm in Delhi. In slechts een paar dagen tijd is de temperatuur met 6 graden gestegen. Overdag halen we de 35 graden en ook ’s nachts komt de thermometer niet onder de 21 graden. De zomer is in aantocht. Dagen van ver boven de 40 graden zullen dan geen uitzondering meer zijn. De tijd ook dat reizigers zich gaan nestelen in de bergen in het noorden. Plaatsen als Shimla, Manali en Dharamsala zullen dan bepakt zijn met toeristen die de ergste warmte willen ontvluchten. Het is niet zozeer de warmte maar de temperatuurwisselingen waar mijn lichaam erg aan moet wennen. Lag ik een week geleden nog diep ondergedoken in mijn slaapzak, nu kunnen we zonder enige bedekking de nacht doorbrengen. Tijdelijk dan, want de muskieten zullen niet lang meer op zich laten wachten. Een strijd waar ik nu al tegenop zie. Als ik ergens een hekel aan heb zijn het namelijk die minuscuul gevleugelde parasieten wel.Continue Reading

Het vervolg van een lange week. Aangezien nu alle documenten in mijn ogen compleet zijn ligt het lot in de handen van het FRRO kantoor en dan met name bij Mr. Friend die mijn belangen tegen redelijke vergoeding behartigd. Hopende dat het enige invloed heeft op de uitkomst. Ik ben er zelf tegenstander van maar als het Indiase systeem, zoals Soham het eerder noemde, voor mij vruchten afwerpt, ben ik tevreden. De nadelen wegen namelijk niet op tegen de voordelen. Na telefonisch contact moet ik naar het FRRO kantoor komen om daar de documenten af te leveren. Doe zoals afgesproken en ben redelijk op tijd aanwezig, passeer de entertainer die buiten de boel bezig houd en wacht in de hal op Mr. Friend. Continue Reading

Een spannende week in het vooruitzicht. Na het weekend zal ik namelijk te horen krijgen of mijn nieuwe visumaanvraag is goedgekeurd en afhankelijk van de uitslag of ik wel of niet in India kan blijven. Vandaag wil ik er even niet aan denken. Kunal is vandaag jarig en ook al viert hij het niet, het is een speciale dag. Niet alleen vanwege zijn verjaardag maar ook omdat zijn Guru vandaag in Delhi aankomen zal. Kunal is sinds vele jaren aanhanger van een groot geestelijk leider. Een heilige, zoals hij het zelf omschrijft. Een man met wie hij drie keer persoonlijk even kort heeft mogen spreken. Iets wat behoorlijk invloed op hem heeft gehad gezien de manier waarop hij over hem  praat. Het moet dus wel iemand zijn die heel bijzonder is. Continue Reading

Het is een prachtige dag. In de morgen eerst een heerlijk rustige wandeling richting het Evergreen guesthouse vlakbij de MI Road in het centrum. Je kunt er een standaard ontbijt krijgen voor slechts 65 rupees. Toast, eieren, thee en jus du orange. Een degelijk ontbijt om de dag mee te beginnen. Het is zondag en dat is duidelijk te merken op straat. Er is weinig verkeer en dat creëert een oase aan rust. Ik had om 11.00 uur een afspraak met een fabrikant die me zou ophalen maar deze laat niets meer van zich horen of wil niets van zich laten horen want hoe vaak ik ook probeer te bellen, ik krijg geen contact. Iets wat niet ongebruikelijk is hier. Wennen doet het helaas nooit. Continue Reading

Een laatste dag naar de beurs. Het duurt nog een dag langer maar na drie dagen houd ik het voor gezien. Het is wederom een vruchtbare dag. Het systeem zoals ik dat heb ingevoerd blijkt zijn vruchten af te werpen. Soham, mijn agent woonachtig in Jodhpur, kent de meeste fabrikanten uit die streek en legt met deze de eerste contacten om deelnemers te winnen. Introduceert het e-commerce project van The Soul of India en hoopt zo op medewerking. Vervolgens bezoeken we de geïnteresseerde fabrikanten gezamenlijk. Bespreek ik het project wat gedetailleerder en zal na de beurs een uitgebreide mailing sturen. Soham is daarna verantwoordelijk voor het verzamelen van alle nodige informatie etc. Zo hebben we deze beurs al diverse nieuwe deelnemers weten te vinden. Continue Reading

Nog even over zondag…..Na het avondje stappen met Terry toch weer redelijk vroeg uit de veren. Ik heb namelijk met Kunal, mijn rechterhand hier in Delhi, afgesproken om naar een plaatselijke Mela te gaan. Voordat ik echter wordt opgehaald wil ik nog langs het treinstation om alvast een ticket te regelen voor aankomende dinsdag wanneer ik weer richting Jaipur ga. Een saaie, maar noodzakelijke routine. De lokettiste is helemaal weg van mijn hanger met de 4 dolfijnen dus van haar wederom alle medewerking vandaag. De naam van deze groots opgezette markt is Surajkund. Gelegen op 15 km vanaf het centrum. Een plek waar honderden fabrikanten vanuit India hun producten verkopen. Continue Reading

Het is rustig in de stad. Het is zondag vandaag en de meeste winkels zijn gesloten. Bij het Pink Sun hotel zit een aantal reizigers in het restaurant waar Santosh (er zijn er meer die zo heten) druk bezig is om de kaastosti’s en chai aan te leveren als ontbijt. Veel meer keus is er trouwens ook niet. Ik ontmoet er een stel waarvan de man uit Zweden komt en zijn vrouw uit Noord India. Manali wel te verstaan. Samen met hun zoon op bezoek in Jaipur. De stad die bekend staat om zijn sieraden en edelstenen. In de wijk waarin het guesthouse gevestigd is zit vol met kleine winkeltjes waar sieraden verkocht worden. Showrooms voor de fabrikanten die elders verborgen zijn in de stad. Het is een keiharde markt, zo hoor ik me vertellen. De meeste room is er wel vanaf. Alleen de echte kenners weten de juiste producten in te kopen. Continue Reading