Travel Stories

Het is de laatste dag van deze bijzondere tijd in de bergen van Nepal. We staan zoals gewoonlijk weer vroeg op en bereiden ons voor op een lange dag. Het mag dan wel een eenvoudige afdaling zijn, het is voornamelijk de afstand die de zwaarte van de route bepaald. Tijdens het ontbijt komt vrijwel iedereen ons vergezellen. Als een laatste samenkomst voordat een ieder zijn eigen pad zal voortzetten. Met veel warmte nemen Judith en ik afscheid van iedereen en zijn even na 7.00 uur onderweg om vanuit Jhinu Danda naar de rivier af te dalen en het pad verder te volgen richting het plaatsje New Bridge. Het pad is redelijk begaanbaar. Gaan we af en toe een stuk omhoog en kronkelt de route evenredig aan de rivier die links van ons in het zicht blijft. Continue Reading

Wanneer de gordijnen opengaan zie een stralend zonnetje me deze dag verwelkomen. Lauwan is beneden al bezig met het voorbereiden van de trekking en Judith komt ook langzaam tot leven. Met z’n drieën zullen we de komende dagen optrekken. Op het terras is een Tibetaanse vrouw bezig haar sieraden uit te stallen op een kleedje. Het is de manier om haar aan een inkomen te helpen. De meeste Tibetanen in Nepal staan geregistreerd als vluchteling en hebben geen Nepalees burgerschap. In Kathmandu en Pokhara zijn grote vluchtelingenkampen opgezet nadat veel Tibetanen hun land zijn ontvlucht vanwege de Chinese overheersing. Nog steeds worden deze mensen niet geaccepteerd als Nepalees burger. Continue Reading

Steeds vertrouwder wordt de omgeving waarin ik me bevind. Heb ook geen behoefte om uitstapjes te gaan ondernemen buiten Kathmandu nu ik nog gesprekken heb met Laxmi van de ambassade. Begin de dag rustig met een ontbijt op het dakterras van Hot Breads. Daar waar de etalage uitpuilt met lekkere broodjes en ik me helemaal wezenloos eet. Even geen harde toast van oud brood waarmee je in India wordt overvoerd. Ja, het bevalt me hier wel. Ga  regelmaat voor een ontspannen ayurvedic olie massage bij een van de vele salons. Iets waar je er nooit te veel van kunt krijgen en heb sinds lange tijd weer eens vlees gegeten. Daarnaast kun je vertier zoeken in een van de vele bars die Thamel rijk is. Maar goed, eerst het gesprek met Laxmi waarmee ik bij de Food Bazar heb afgesproken. Continue Reading

Nog enkele dagen te gaan voordat ik naar Nepal hoop te vertrekken. Hoop want er kan nog van alles misgaan de komende dagen. Met goede zin ga ik in de morgen op tijd naar het FRRO kantoor in R.K. Puram, niet ver verwijderd van het AIIMS metrostation op 30 minuten van de Main Bazar. Eenmaal binnengekomen vraag ik aan de heren achter de receptie of mijn dossier al is verzonden en of er nog nieuws te melden is. Ik moet voor de verandering even wachten. Na ruim 1,5 uur nog geen bericht. Blijf zelf rustig maar mijn bloed heeft een andere mening. Na veel zeuren krijg ik een kopie mee van het dossier waarmee ik naar het kantoor van Home Affairs kan gaan. Deze gaat om 12.00 dicht voor nieuwe inschrijvingen en dus wordt het racen. Continue Reading

Het is de laatste dagen rumoerig in Jodhpur. Niet vanwege ongeregeldheden maar doordat er meerdere festivals plaatsvinden in deze periode. Zoals de vastenperiode van 9 dagen die voor de vrouwen in India is ingegaan. Deze zich vandaag op en top uitgedost op straat begeven. In kleine groepjes begeleid door enkele muzikanten is het startsein gisteren gegeven. Vasten om de goden gunstig te stemmen omtrent de zorg voor de mannen en het gezin. De man die in India nog steeds een hogere status heeft als kostwinner. Daarnaast heeft ook iedere kaste nog zijn eigen feestje. Lijkende op een georganiseerde staking maar niets minder is dan een chaotisch klein volksfeestje. Continue Reading

Het is warm in Delhi. In slechts een paar dagen tijd is de temperatuur met 6 graden gestegen. Overdag halen we de 35 graden en ook ’s nachts komt de thermometer niet onder de 21 graden. De zomer is in aantocht. Dagen van ver boven de 40 graden zullen dan geen uitzondering meer zijn. De tijd ook dat reizigers zich gaan nestelen in de bergen in het noorden. Plaatsen als Shimla, Manali en Dharamsala zullen dan bepakt zijn met toeristen die de ergste warmte willen ontvluchten. Het is niet zozeer de warmte maar de temperatuurwisselingen waar mijn lichaam erg aan moet wennen. Lag ik een week geleden nog diep ondergedoken in mijn slaapzak, nu kunnen we zonder enige bedekking de nacht doorbrengen. Tijdelijk dan, want de muskieten zullen niet lang meer op zich laten wachten. Een strijd waar ik nu al tegenop zie. Als ik ergens een hekel aan heb zijn het namelijk die minuscuul gevleugelde parasieten wel.Continue Reading

Het vervolg van een lange week. Aangezien nu alle documenten in mijn ogen compleet zijn ligt het lot in de handen van het FRRO kantoor en dan met name bij Mr. Friend die mijn belangen tegen redelijke vergoeding behartigd. Hopende dat het enige invloed heeft op de uitkomst. Ik ben er zelf tegenstander van maar als het Indiase systeem, zoals Soham het eerder noemde, voor mij vruchten afwerpt, ben ik tevreden. De nadelen wegen namelijk niet op tegen de voordelen. Na telefonisch contact moet ik naar het FRRO kantoor komen om daar de documenten af te leveren. Doe zoals afgesproken en ben redelijk op tijd aanwezig, passeer de entertainer die buiten de boel bezig houd en wacht in de hal op Mr. Friend. Continue Reading

Een spannende week in het vooruitzicht. Na het weekend zal ik namelijk te horen krijgen of mijn nieuwe visumaanvraag is goedgekeurd en afhankelijk van de uitslag of ik wel of niet in India kan blijven. Vandaag wil ik er even niet aan denken. Kunal is vandaag jarig en ook al viert hij het niet, het is een speciale dag. Niet alleen vanwege zijn verjaardag maar ook omdat zijn Guru vandaag in Delhi aankomen zal. Kunal is sinds vele jaren aanhanger van een groot geestelijk leider. Een heilige, zoals hij het zelf omschrijft. Een man met wie hij drie keer persoonlijk even kort heeft mogen spreken. Iets wat behoorlijk invloed op hem heeft gehad gezien de manier waarop hij over hem  praat. Het moet dus wel iemand zijn die heel bijzonder is. Continue Reading

Het is een prachtige dag. In de morgen eerst een heerlijk rustige wandeling richting het Evergreen guesthouse vlakbij de MI Road in het centrum. Je kunt er een standaard ontbijt krijgen voor slechts 65 rupees. Toast, eieren, thee en jus du orange. Een degelijk ontbijt om de dag mee te beginnen. Het is zondag en dat is duidelijk te merken op straat. Er is weinig verkeer en dat creëert een oase aan rust. Ik had om 11.00 uur een afspraak met een fabrikant die me zou ophalen maar deze laat niets meer van zich horen of wil niets van zich laten horen want hoe vaak ik ook probeer te bellen, ik krijg geen contact. Iets wat niet ongebruikelijk is hier. Wennen doet het helaas nooit. Continue Reading

Een laatste dag naar de beurs. Het duurt nog een dag langer maar na drie dagen houd ik het voor gezien. Het is wederom een vruchtbare dag. Het systeem zoals ik dat heb ingevoerd blijkt zijn vruchten af te werpen. Soham, mijn agent woonachtig in Jodhpur, kent de meeste fabrikanten uit die streek en legt met deze de eerste contacten om deelnemers te winnen. Introduceert het e-commerce project van The Soul of India en hoopt zo op medewerking. Vervolgens bezoeken we de geïnteresseerde fabrikanten gezamenlijk. Bespreek ik het project wat gedetailleerder en zal na de beurs een uitgebreide mailing sturen. Soham is daarna verantwoordelijk voor het verzamelen van alle nodige informatie etc. Zo hebben we deze beurs al diverse nieuwe deelnemers weten te vinden. Continue Reading